مراسم ترحيم يكي از اقوام نزديك ما در شيرگاه برگزار شد و ما خودمون رو به آنجا رسونديم. شيرگاه در مسير جاده فيروزكوه قبل از قائم شهر قرار داره و يك بهشت واقعي هست. مراسم تو يك مسجد بود. هوا شرجي و من نميدونم اين همه آدم ريخته بودن تو مسجد. 5 تا پنكه سقفي بود كه 2 تاش خراب بود. اون دو تا هم جوري ميچرخيد كه هر لحظه احتمال افتادن داشت. به هر كي يك بشقاب يك بار مصرف داده بودن كه مردم باهاش خودشونو باد ميزدند. بيچاره ها تا ديدن ما تهروني هستيم به جا يك بشقاب دو تا بهمون دادن. بعد هم هي آب يخ آوردن، پشتي دادن. ديگه ما از خجالت مونده بوديم چكار كنيم. مردم به اين مهمان نوازي عوض اينكه يكي ديگه از اين كمبود امكانات خجالت بكشه اينا شرمنده بودن. غذا رو اول به مردونه دادن بعد 15 تا زن و مرد آستين هارو بالا زدن و همه ظرفها رو شستند. بعد خشك كردن و تند تند غذاي خانومها رو دادن. يعني برا زن و مرد با هم بشقاب نبود. زن و مردها حداقل 15 سال از سنشون بيشتر بودن. موقعي كه داشتيم سر صبح برميگشتيم ظرفهاي شير دوشيده از گاوها تو جاده بود و پير زن هايي كه نميدونم كجا ميرفتن.
